Dört kişilik avcı grubu, tecrübeli avcı Temel’in önderliğinde ormanda
ilerlemekte.Karşılarına küçük bir delik çıkar.Temel:
`Yatın yere,tavsan deliği !’
Bütün avcılar yere yatarlar. Gerçekten bir müddet sonra delikten tavşan
çıkar. Avcılar hemen vururlar.Tekrar yürümeye başlarlar.Bir süre sonra
büyükçe bir delik çıkar karşılarına. Temel :
‘Yatın yere, tilki deliği!’ Yatarlar.
Biraz sonra tilki çıkar.Onu da vururlar.Tekrar yola düşerler.Bu defa daha
büyük bir delik çıkar. Temel :
`Yatın yere, ayı ini !’Yere yatarlar ve çıkan ayıyı vururlar.İyice keyiflenen avcılar yürümeye devam ederler. Kısa bir zaman sonra kocaman bir deliğin başında dururlar. Acemiler hep birden Temel’e bakar.Temel :
‘Uşaklar ne çıkacağını bilmiyorum.Ama yatın yere,ne çıkarsa bahtımıza!’ . . .
Ertesi gün gazetelerde :`Dört avcı tren altında can verdi…’