Dört kişilik avcı grubu, tecrübeli avcı Temel’in önderliğinde ormanda

ilerlemekte.Karşılarına küçük bir delik çıkar.Temel:

`Yatın yere,tavsan deliği !’

Bütün avcılar yere yatarlar. Gerçekten bir müddet sonra delikten tavşan

çıkar. Avcılar hemen vururlar.Tekrar yürümeye başlarlar.Bir süre sonra

büyükçe bir delik çıkar karşılarına. Temel :

‘Yatın yere, tilki deliği!’ Yatarlar.

Biraz sonra tilki çıkar.Onu da vururlar.Tekrar yola düşerler.Bu defa daha

büyük bir delik çıkar. Temel :

`Yatın yere, ayı ini !’Yere yatarlar ve çıkan ayıyı vururlar.İyice keyiflenen avcılar yürümeye devam ederler. Kısa bir zaman sonra kocaman bir deliğin başında dururlar. Acemiler hep birden Temel’e bakar.Temel :

‘Uşaklar ne çıkacağını bilmiyorum.Ama yatın yere,ne çıkarsa bahtımıza!’ . . .

Ertesi gün gazetelerde :`Dört avcı tren altında can verdi…’