
Yoksul kişi ihtiyaç duyduğu şeyin en kötüsüne bile razı olur; iyisini, kötüsünü arayacak durumda değildir. Oysa varlıklı kişi için durum farklıdır, o her zaman daha iyisini ister, en güzel şeylerde bile bir kusur bulur, mırın kırın eder.
Yoksul kişi ihtiyaç duyduğu şeyin en kötüsüne bile razı olur; iyisini, kötüsünü arayacak durumda değildir. Oysa varlıklı kişi için durum farklıdır, o her zaman daha iyisini ister, en güzel şeylerde bile bir kusur bulur, mırın kırın eder.
Kimse kimseye durup dururken zarar vermez, sataşmaz. İnsan anca kendine saldıran, sataşan, bunaltan, kötülük yapana saldırır, sataşır canını yakmak ister. Bazen bunu öyle abartır ki; sonuçlarının ne olacağını düşünmez bile.Devamını Oku
İşini bilen uyanık kişiler, kendilerine çıkar sağlayacak yeri ve kişileri bilirler ve çıkarları için o kişilere veya o yerlere daima yakın olurlar. Aynı arıların bal için hangi çiçeğe konacağını bilmesiDevamını Oku