Kendimizden zayıf, çaresiz kişilerin hakkına girerek onların emekleri, onların umutları üzerinden çıkar sağlayıp onları mağdur etmememiz gerekir. Maddi manevi kimsenin hakkını, rızkını, ümitlerini yemememiz gerekir. Yoksa o kişilerin bedduaları eninde sonunda tutar ve bu bizden misli ile çıkar. Ama iş işten geçmiş olur. Sonuç olarak hiç kimsenin mutsuzluğu üzerine planlar yapmamamız gerekir.
Alma mazlumun âhını, çıkar âheste âheste
